Seyhan Akıncı Gereksinim hâlinde camı kırmak üzereydi “Toz.” Meğerse nasıl gereksinimim varmış Handan’ın sesini duymaya. Artık sırası değil, diyorum gözlerimin yuvalarına oturan yaşlara… Bakıyorum, yanımdaki bayan elinin zıddıyla belirli etmemeye çalışarak siliyor gözlerindeki ıslaklığı. Kimimiz yediği birinci tokadı hatırladı, bir başkamız aldatılışını… Kimimiz parasızlığını, berikimiz polis copunu… Bu memleket nasıl kabuk yapmış bizde o denli… Dokunuyorsun, çatır çutur ses geliyor, elini gezdirdiğin her yerden. Bizim konut ödevimiz güçlü olmak. Tüm çocuklar sessizce yalnızca kendilerinin bildiği bir lisanda ezber ediyor bunu. Handan da bu ezberle büyümüş bir bayan. “Göğe Bakma Durağı”nın zirvesine de çıksa göğü görmekte zorlanacağı bir yerden anlatmaya başlıyor. Biz de peşinden çocuk olup Handan’ın konutuna giriyoruz. Nasıl da tanıdık o dört duvarın içinde yaşananlar. “Erkektir yapar”ı şiar edinmiş bir babaanne, avukat bir baba ve tüm yaralarına çamaşır suyu bassa geçecekmişcesine durmadan paklık yapan bir anne. Handan’ın karne ikramı paketinin hışırtılarına sığındığı vakit anlıyoruz konuttaki şiddeti. Hoşlar hoşu Feri, kalbi bir öteki bayanda kalmış Vedat’ın sevgisizliğini, şiddetini iç ediyor kendine. Öylesine çok duyduğumuz bir ses ki çat, çut… Güya yüzümüzde patlıyor her bir şamar. Sahi, patlamıyor mu?
Murat Mahmutyazıcıoğlu Handan ın bindiği tren seyahatiyle bir şiddet izleği sunuyor bize Handan Ataköy travesti ın çocukluğundan anne olup annesini anladığı yaşlara kentin yaşadığımız sokakların değişimine de tanıklık ediyoruz Topu komşunun bahçesine kaçan bir çocuğa rastlamıyorsanız siz de artık dünyayı sitenizin 28 katından selamlıyorsunuz demektir Ataköy travestileri Metroya yakınlığı nedeniyle de ödediğiniz aidatı çoktandır normalleştirmiş olmalısınız Buralar daima dutluk kalacak değildi ya Hira Tekindor yalın rejisiyle daha da gerçekçi kılmış çıplak gerçeğimiz şiddeti Ve Zerrin Tekindor Oturduğu Travesti Ataköy sandalyenin üzerinden bir saatte bir memleket özeti çıkarıyor adeta Handan la Çocuk Handan genç kız Handan babaanne dayakçı baba kırgın anne hepimizin bir yerlerden tanıdığı hala Karakterler üzerinde dans ediyor Travesti Bazen anlattığınız kıssaya öylesine inanırsınız ki onu olabilecek en süssüz formda aktarmak gerçeğe daha çok yaklaştırır sizi Zerrin Tekindor un onlarca yıllık mesleğinin damıtılmış hâli üzere Toz Yırtıp atılan kontratların güzel hâllerin kravatlı indirimlerin kesilen ağaçların başımızı her kaldırışımızda daralan maviliğin bize neler yaptığının anlatısı Salonlar yerini açık havada gösterimlere bırakmaya hazırlanırken dönem boyunca çok Toz kaldıran oyuna bakmak ve komşunun hazırladığı salçalı ekmeği bölüştüğümüz günlere selam çakmak istedik
“Baştan beri bir yol kıssası yazmak istedim”
Oyunun müellifi Murat Mahmutyazıcıoğlu Handan ın seyahati üzerinden şiddetle örülü öykümüzü anlatıyor Oyun hakkında konuştuğumuz Mahmutyazıcıoğlu şiddetin nasıl katmanlı olduğunu da Göğü delen gökdelenler gökyüzünü görmemizi engellemeye başladı bu da bir şiddet güya ve her şey birbiriyle ilişkiliymiş üzere geliyor bana kelamlarıyla özetliyor temelinde
u Bu toplumda yaşayan bayanlar daima kendi başının dermanına bakmak zorunda İtimat hissinden hayli mahrum seyahatlerine devam ediyorlar Size bu metni kaleme aldıran nedenler nelerdi
Ben birinci baştan beri bir yol öyküsü yazmak istedim hem fiili olarak bir tren seyahati vaktinde geçsin hem de geçmişten bugüne Handan karakterinin kıssası üzerinden şiddet olgusunun her manada nasıl iliklerimize kadar işlediğini anlatan bir oyun olsun istedim Handan ın kıssası üzerinden aslında maalesef aynılaşan birçok kıssaya bakmak benim annemin arkadaşlarımın yan komşunun
u Toz aynılaşan bu öykülere bakarken mağduriyet lisanı kurmuyor böylesi dokunaklı bir kıssa anlatırken bu epey değerli Bu dengeyi kurmak muharrir olarak sizi ne derece zorladı
Bu dengeyi kurmak zorundaydım zira salt bir mağduriyet üzerinden gidersem seyircinin benim ve tahminen de oyuncunun karşılaştığı şey yaptığımız şey öteki türlü bir şiddet durumunu tekrar yaratmaktan öbür bir işe yaramayacaktı Lakin titiz çalıştığımızı söyleyebilirim İster istemez bu tuzaklara düşebiliyoruz vakit zaman Sahnede bir bayan var ancak aslında anlattığı bütün çocukların kıssası hayatından bir biçimde şiddet esintisi geçmeyen bir çocuk olduğunu düşünmüyorum Göğü delen gökdelenler gökyüzünü görmemizi engellemeye başladı bu da bir şiddet güya ve her şey birbiriyle irtibatlıymış üzere geliyor bana
